Laman Webantu (M) KM2: 6024 File Size: 10.3 Kb |
|
TAG SP 308: Petaka Dari Angkasa By Rohan Gunaratna 2/10/2001 7:42 am Tue |
[Sila maklum rencana ini sedikit serong (bias) pandangannya serta mengandungi
beberapa prasangka yang tidak betul. - Editor]
Petaka Dari Angkasa (Terror From The Sky) Oleh: Rohan Gunaratna Serangan bertubi-tubi terhadap lambang kemegahan Amerika, yang julung-julung
kali dilaksanakan pada 11 September, 2001, telah mendedahkan betapa rapuhnya
pertahanan negara apabila digugat serangan rela-mati. Namun, di Timur Tengah
dan Asia, terdapat lebih 240 serangan rela-mati di darat dan di laut sejak
gelombang serangan pengganas tercetus bermula 1968. Kesannya, negara yang
diserang keganasan rela-mati ini terpaksa memajukan teknik dan teknologi
menampan kemungkinan berulangnya serangan rela-mati baik di perairan mahupun
di darat. Di samping Israel dan Sri Lanka - yang setakat ini merupakan negara yang
terlalu tertekan oleh serangan keganasan rela-mati - tidak banyak difikirkan
cara untuk melindungi sasaran kemanusian dan infrastruktur daripada serangan
rela-mati dari udara. Namun demikian, masyarakat keselamatan risikan Barat
telah semakin sedar akan minat masyarakat pengganas yang mahu melancarkan
serangan secara rela-mati daripada udara sejak hampir tiga dekad.
Ini bukannya pertama kali Hanya satu usaha pengganas yang mula-mula menggunakan pesawat penumpang untuk
melancarkan serangan rela-mati dari udara pada bulan Disember 1994. Niatnya
ialah untuk menghukum Peranchis kerana membantu kerajaan Algeria dan menarik
perhatian sejagat terhadap konflik di Algeria, Kumpulan Bersenjata Islamiyah
(Groupe Armee Islamique - DIA) telah merampas Airbus A-300, kepunyaan Air
France, penerbangan (flight) 8986 pada Disember 24, 1994. Daripada 227
penumpang semuanya, terdapat 40 penumpang rakyat Peranchis. Selepas peramapas
membebaskan semua penumpang perempuan dan kanak-kanak, dan membunuh tiga orang
penumpang, pihak berkuasa Algeria telah mengizinkan pesawt itu berlepas ke
Paris. Tujuan sel GIA yang dipimpin oleh Abdullah Yahla, alias Abou, berusia
25 tahun, ialah menghunjamkan pesawat itu ke arah Eiffel Tower, di
tengah-tengah Paris. Ketika menyoalsiasat penumpang yang dibebaskan di Algeria
itu, terdedah kisah betapa perampas GIA itu membawa bahan letupan bersama
mereka dan telah meminta dan menerima sebuah jam tangan daripada seorang
penumpang, dan beliau telah membincangkan kisah mahu mati syahid.
Akhirnya, satu serangan yang serupa yang tidak memerlukan bahanletupan ataupun
benda yang ada kena mengenai dengan pembikinan bahan letupan, seperti tabung
gas ataupun kimia tertentu, tidakpun memberikan sebarang amaran akan
berlakunya serangan itu. Kecuali kisah yang membabitkan Air France itu, kumpulan pengganas di Timur
Tengah dan Asia telah berhati-hati daripada mengenakan bahaya kepada orang
awam kerana mahu mengelakkan serang balas kerajaan yang menyeluruh.
Biji-benih tragedi Konsep merampas pesawat dan menggunakan pesawat penumpang sebagai bahan
rela-mati boleh dikesan bermula di TimurTengah. Ide ini telah menyubur dalam
dua fasa. Pertama, pengganas mulakan usaha memabangunkan keuapayaan pasukan
udaranya. Pejuang pembebasan di Timur Tengah telah mendapatkan pesawat
ringan untuk digembleng di angkasa raya sebagai kenderaan untuk memasuki
Lubnan daripada Israel. Mereka telah melatih, mengajar dan menguji pelbagai
jenis pengangkutan udara bermula daripada belon kajicuaca (weather balloons),
kepada pesawat ringan (microlights) dan pesawat yang boleh dipandu secara
kawalan jauh - pengendalian elektronik (drones)
... Beberapa kumpulan pejuang Palestin yang berpengkalan di Lubnan, telah
merancang, bersiap-sedia dan melancarkan beberapa kenderaan udara untuk
memasuki ruang udara Israel sepanjang 1980-an. Kerana kewaspadaan Israel dan
juga ketidak-utuhan kenderaan udara yang digunakan, operasi menceroboh ruang
udara Israel itu terbantut begitu saja. Tetapi, pada keseluruhan 1990-an,
teknologi pesawat ringan dan kualiti latihan yang dijalani oleh juruterbang
puak itu sudah beransur maju. Kecanggihan yang membesar telah dihantui oleh sekatan keselamatan yang
dipertingkatkan. Kumpulan pejuang ini yang ditaja oleh beberapa kerajaan
mereka terus menguji generasi baru pesawat udara itu. Perisik Israel telah
melaporkan betapa Front Pembebasan Palestin (PLO) telah memperolehi 100
pesawat ringan dan peluncur udara (gliders) daripada Eropah atas tajaan
Libya. Pesawat ringan itu boleh membawa dua orang dengan 180 kg bahan
letupan. Juruterbang yang dilatih oleh Libya di Lubnan dijangkakan mampu
menerbangkan bahan letupan itu untukmenghunjamkannya kepada sasaran mereka di
Israel. Keupayaan para pelatih itu semakin meningkat dengan adanya latihan, dan
kecanggihan teknologiyang semakin baik. Namun, mereka dihantui kawalan
keselamatan Israel yang semakin diperketatkan dan faktor kurang dinamik
pesawat untuk memberikan kestabilan bila terbang di ruang angkasa. Setelah
menyedari betapa taktik itu tidak bebaloi dengan kosnya, kumpulan Hezbollah
(Lubnan) dan Palestin melepaskan konsep itu. Contohnya ialah pembelian sebuah
pesawat latihan tentera daripada AS(T-39) yang dibeli oleh jaringan Al-Qaeda,
kepunyaan Osama Laden. Setelah pesawat itu diubahsuai menjadi pesawat
penumpang, juruterbang peribadi Osama Laden, Essam al-Ridi telah
menerbangkannya daripada Kanada ke Eropah menuju Sudan. Al-Ridi merupakan
pelatih penerbangan di Ed Boardman School of Aviation di Texas, adalah juga
seorang pegawai perolehan Al-Qaeda. Al-Ridi telah menjahanamkan pesawat itu di
Khartoum International Airport kurang satu tahun selepas pembelian pesawat itu
(ada laporan pesawat itu telah disabotaj oleh CIA - penterjemah).
Pada waktu ini, terdapat 12 kumpulan pejuang di Timur Tengah dan Asean yang
mampu melancarkan operasi rela-mati. Namun, apabila diambil kira sasaran
pilihan mereka dan ?modus operandi? serangan, hanya kumpulan yang betul-bertul
berpengalaman seperti Al-Qaeda yang mampu merancangnya. Begitu juga dengan
persediaan, kordinasi pelancarannya yang bergitu tepat sasarannya dan ganas
serangannya pada 11 September, 2001.
Ketika menyerang dua kedutaan AS di Afrika Timur pada 1998, Al-Qaeda telah
menunjukkan kepintaan dan keupayaannya untuk menyerang secara impak yang
tinggi dan berjaya menyusun-atur serangan relamati pada dua serangan pada
sesuatu masa yang sama di dua buah negara. Begitu juga ketika melancarkan
sebuah bot yang sarat dengan bahan letupan untuk menghenyak USS Cole pada
1998, Al-Qaeda telah menunjukkan kepintaran yang dikuasainya di darat untuk
melancarkan serangan di perairan. Dengan pelancaran empat serangan pesawat
udara, Al-Qaeda telah menjadi kumpulan pertama yang melancarkan serangan
darat, laut dan serangan rela-mati daripada udara.
Kegagalan pasukan keselamatan negara AS untuk menyusup masuk pertubuhan induk
Al-Qaeda di Afghanistan dan segala pertubuhan sokongannya, sel latihan dan
operasinya di AS menunjukkan adanya kepincangan dalam dasar keselamatan negara
AS. Oleh kerana kepintaran manusia - berbanding kepintaran teknikal - merupakan
senjata yang paling berkesan terhadap keganasan, AS terpaksa menyusun-atur dan
memperbaiki keutamaan perisikannya pada masa hadapan yang terdekat.
Dari bergantung-harap kepada pasukan sekutunya dalam mendapatkan maklumat
perisikan asing mengenai kegiatan kumpulan pejuang dan pengganas, agensi AS
tidak ada pilihan lain daripada menyediakan agen sendirian untuk bergerak di
dalam kumpulan asing yang mengancam kepentingan AS. Seperti ditunjukkan oleh
Israel, Peranchis dan beberapa agensi lain, perisikan manusia adalah satu
senjata yang amat berkesan untuk memerangi keganasan.
Menghadapi cabaran bahaya Gelompang kontemporari kegaganasan (gelombang pembebasan) bermula pada 22 Mei
1968 apabila PFLP merampas pesawat El-Al yang terbang daripada Roma ke Tel
Aviv dan telah menghancurkannya berserta semua penumpang. Tiga puluh tiga
tahun kemudiannya, dengan munculnya serangan rela-mati, ancaman keganasan
sudah menjadi lebih berbisa. Operasi rela-mati adalah sukar untuk dihalang apabila pihak yang melancarnya
memulakan operasi itu. Hanya ada satu cara untuk menyekat serangan rela-mati
ini dan ini mesti berlaku di tahap persediaan dan pengolahannya. Kumpulan
pejuang rela-mati menghabiskan masa yang panjang untuk mendapatkan rekrut,
memukau mereka, melatih dan melancarkan tinjauan, melatih-tubi (dengan
menggunakan latihan olok-olok untuk amalan merasakan kelajuan, kerahsiaan dan
kejutan), sambil menyusun atur logistik (rumah penginapan yang selamat,
kenderaan dan pengangkutan serta penyediaan dokumen palsu), dan hubungan
komunikasi antara pertubuhan induk dan sel operasinya.
Kejayaan sesuatu serangan rela-mati bergantung kepada pelaburan dalam dua fasa
awalan ini, peluang terbaik untuk setiap kerajaan menyekat operasi rela-mati
ini ialah dengan mengesan serta menumpulkan bahaya sebelum terlancarnya
serangan itu. Bahaya serangan udara oleh kumpulan pejuang relamati sudahpun berkembang di
Timur tengah dan Asia sejak dua dekad yang lalu. Sehinggalah terjadinya
serangan di AS, para pejuang Timur Tengah dan Asia telah menumpukan serangan
terhadap pesawat penumpang dan mendapat serta menggunakan satu-dua pesawat
ringan untuk latihan, raptai, memasang letupan dan menyerang sasaran.
Penggunaan pesar penumpang dalam peranan rela-mati ini menunjukkan
pengingkatan ugutan itu yang bertujuan menyebabkan kemusnahan besar-besaran.
Apabila gerbang ini sudah ditusuk, adalah besar kemungkinannya beberapa
kumpulan lain akan turut mencuba operasi yang serupa secara terdekat dan di
hari muka. Tindakbalas AS - dan negara sekutunya - akan menentukan masa depan kemungkinan
kumpulan pejuang lain yang melancarkan serangan sebesar yang baru kita alami.
Tamat: a) Diubah-suai perkataan 'kumpulan pengganas' kepada 'kumpulan pejuang' di
mana difikirkan ia sepatutnya disebut begitu - penterjemah.
b) Perkataan berani mati diubah kini kepada 'rela-mati' ataupun 'relamati'
atas nasihat Pak MT. Terimakasih Pak MT...!
29 September, 2001. Asal: KM2 6023
|