Laman Webantu (M) KM2: 5401 File Size: 12.7 Kb |
|
TAG SP 107: Politik dan Wang Semuanya Dalam Satu Keluarga Di Sarawak By Michael Backman 8/9/2001 12:47 am Sat |
[Rencana ini diterbitkan semula sempena pilihanraya negeri
Sarawak yang semakin mendekati itu yang tentunya memerlukan banyak
wang kerana itulah antara sumber pendapatan kedua penduduk negeri itu
yang sengaja dibiarkan hidup dengan penuh kedhaifan. Dengan menghidupkan
projek Bakun rakyat akan dibanjiri oleh berita peluang pekerjaan
sedangkan mereka sebenarnya sedang mengundang kemurkaan alam akibat
ketidak seimbangan alam. Tadahan air seluas Singapura itu mungkin akan
menjelmakan satu malapetaka yang tidak disangka kerana tarikan graviti
bulan sahaja sudah mampu mebuat laut pasang dan surut mengikut keadaan.
Inikan pula lompong besar berhampiran lingkaran gunung berapi dunia yang
sedang mencari lubang dan rekahan yang lemah untuk memuntahkan kepanasan.
Sudah lumrah alam kepanasan akan tertarik kepada kesejukkan kerana itulah
yang menyebabkan berputarnya lautan dan bayu kepada dan daripada daratan
dengan bulan sebagai perantaraan. Rencana ini membongkar bagaimana syarikat CMS bertukar tangan
daripada kerajaan kepada keluarga politik melalui projek penswastaan.
Kontrek Bakun kepada CMS itu akan memperkayakan lagi keluarga Taib
Mahmud yang memang sudah kaya itu. Terlalu kaya sehingga mereka
mampu hidup dengan balak sahaja yang bernilai USD$12 bilion
banyaknya atau sebuah bank milik mereka. Kerajaan sepatutnya memberi
komisyen kepada pegawai polis dan BPR dan akhbar supaya mereka kaya
raya dengan membongkarkan penyelewengan dalam negara malangnya kerajaan
memberi komisyen lain agar mereka mendiamkan sahaja. Patutlah institusi
polis hari ini sudah rosak-serosaknya.
- Editor] Terjemahan: SPAR-04-003
Oleh: Michael Backman Langkah kerajaan Malaysia menghidupkan kembali Projek
Kontroversi Hidro elektrik Bakun di Sarawak telah digambarkan
oleh media sebagai bermotifkan politik. Pilihanraya negeri
akan diadakan bila-bila masa sahaja - dan projek-projek besar
akan memenangi undi-undi. Tetapi ada satu lagi factor.
Syarikat yang akan mendapat projek berkaitan empangan itu
ialah kumpulan CMS yang berpengkalan di Kuching. Siapakah di
belakang kumpulan CMS? Tak lain dan tak bukan adalah keluarga
Abd. Taib Mahmud, Ketua Menteri Sarawak sejak dari tahun
1981. Sememangnya, kerajaan Negeri Sarawaklah yang beria-ia sangat
dengan projek tersebut. Kerajaan Persekutuan Malaysia
meneruskan projek itu lebih kepada untuk memenangkan Taib dan
kerajaannya serta lain-lain sebab-musabab. Parti Bumiputera
Bersatu Sarawak pimpinan Taib adalah sebahagian dari parti
pemerintah Barisan Nasional di Kuala Lumpur, namun rakyat
Sarawak pernah mempunyai sejarah untuk menuntut kemerdekaan
dari KL. Penggerak lain untuk projek ini ialah dari menteri
Tenaga Persekutuan, Leo Moggie, seorang menteri yang datang
dari Sarawak. Projek ini mempunyai sejarah kontroversi yang panjang.
Kerajaan Malaysia mulanya mengenengahkan projek bernilai US
5.7 bilion ini pada tahun 1994 kepada Ekran, sebuah syarikat
yang dimiliki oleh Ting Pek Khiing (TPK), seorang ahli
perniagaan Sarawak yang amat Dr Mahathir kagumi. Tidak ada
tender terbuka dikeluarkan untuk orang awam.
Ekran kemudiannya mengikat kontrak projek ini kepada satu
konsortium yang diketuai oleh syarikat gergasi kejuruteraan
Swedish-Swiss, Asea Brown Boveri AG (ABB). Sebagai balasan,
ABB dipaksa menerima firma-firma yang ada kepentingan TPK
sebagai subkontraktor. Sebahagian dari projek itu melibatkan
pemasangan kabel pengeluaran kuasa letrik dasar laut yang
terpanjang di dunia dari kepulauan Borneo ke Malaya, 650 km
jauhnya. Sehingga kini, kabel sedemikian yang terpanjang - di antara
Denmark dengan Sweden - adalah 100 kilometer. Timbul keraguan
yang besar sama ada kabel yang dirancangkan itu boleh
dilakukan secara teknikalnya. Hubungan di antara Ting dan ABB
terputus, krisis ekonomi 1997 -1998 melanda dan kerajaan
menggantung projek Bakun. Kerajaan Malaysia dipercayai
membayar Ekran sebanyak US 125 juta sebagai gantirugi.
Projek yang dihidupkan semula itu meneruskan projek asal
untuk membina empangan yang besar tetapi tanpa kabel dasar
laut. Sudah tentu kosnya berkurangan tetapi pada nilai US2.6
bilion itu ia masih merupakan projek awam Malaysia yang
termahal. Adalah tidak jelas sama ada Sarawak memerlukan
projek sedemikian. Keperluan tenaga elektrik Sarawak masih
boleh dipenuhi dan tidak mungkin berlaku peningkatan
keperluan yang mendadak dalam tempoh yang terdekat. Kumpulan
CMS masih boleh berfungsi dengan baik walaupun tanpa projek
ini. Menteri Tenaga Moggie telahpun berkata bahawa
syarikat-syarikat tempatan akan diberi keutamaan. Secara
kebetulan pula hanya ada satu sahaja pengeluar simen Sarawak
iaitu kumpulan CMS. (Anak syarikat CMS Cement mempunyai 2
loji dengan pengeluaran 2.5 juta tan setahun). Satu lagi anak
syarikat iaitu PPES Works, adalah syarikat pembinaan milik
kumpulan CMS dan sudahpun membayangkan untuk menerima
beberapa kontrak besar. Bank Utama, milik kumpulan itu juga
pastinya akan terbabit di dalam membiayai projek empangan
ini. Kumpulan CMS asalnya adalah usaha sama antara Sarawak
Economic Development Corporation (SEDC), milik kerajaan
negeri Sarawak, dengan jirannya Sabah. Kumpulan ini bermula
sebagai pengeluar simen tunggal yang membekalkan pembangunan
pesat di kedua-dua negeri. Pada tahun 1989, kerajaan Sabah menjual pegangan sahamnya dan
kerajaan Sarawak membuat untuk menyenaraikannya di BSKL.
Dalam masa yang sama abang Ketua Menteri, Onn bin Mahmud, dan
dua anak lelakinya, Mahmud Abu Bekir Taib dan Sulaiman Abdul
Rahman Taib, membelinya. Keluarga Taib Mahmud menguasai
separuh dari kumpulan itu dan ekuiti SEDC telah dicairkan
kepada kira-kira 8%. Ketua menteri, Taib Mahmud secara
berkesan memastikan kumpulan itu dimiliki oleh keluarganya
dengan keputusannya mengswastakan CMS.
CMS kini berkembang kepada lebih 20 anak syarikat yang
beroperasi dalam pembangunan infrastruktur, bekalan air,
keluli, pengangkutan, pembuatan, hartanah, kewangan dan
pasaran saham. Tetapi perniagaan keluarga Taib bukanlah CMS
semata-mata. Balak adalah sumber utama kekayaan negeri
Sarawak. Konsesi balak yang dikeluarkan oleh kerajaan Sarawak
adalah lessen mudah membuat duit. Keluarga Ketua Menteri
mempunyai pegangan konsesi balak yang amat besar. Ada dakwaan
yang mengatakan syarikat-syarikat yang berkait rapat dengan
Ketua Menteri dan penyokong-penyokongnya memegang sejumlah
1.6 juta hektar konsesi balak yang nilainya mencecah US12
bilion. Penglibatan Taib dalam politik berkebetulan pula dengan
pengumpulan kekayaan yang ketara dalam keluarganya. Beliau
terkenal sebagai seorang yang mempunyai citarasa yang tinggi
- khabar angin mengatakan beliau telah membayar US2 juta
untuk sebuah piano yang pernah dimiliki oleh mendiang
Liberace - seorang seniman Amerika.
Terjemahan: SPAR-04-003 Rencana Asal: http://www.theage.com.au/business/ Thursday 15 March 2001 The Malaysian Government's revival of the highly controversial
Bakun hydro-electric project in Sarawak has been portrayed in
the media as having political motives.
A state election is to be held soon - and big projects win votes.
But there is another factor. The company set to win big from
projects associated with the dam will be the Kuching-based
CMS Group. And who is behind CMS Group? None other than the family of
Abdul Taib Mahmud, Sarawak's Chief Minister since 1981.
Indeed, it has always been the Sarawak State Government that
has pushed for the project. Malaysia's federal government has
tended to go along with the project more to appease Taib and
his government than anything else. Taib's United Sarawak Bumiputera Party is part of the ruling
coalition in Kuala Lumpur, but it need not stay that way -
Sarawak people have a history of exerting their independence
from Kuala Lumpur. Added impetus for the project has come from federal Energy
Minister Leo Moggie, who comes from Sarawak.
The project has a long, controversial history. The Malaysian
Government first awarded what was then the $US5.7 billion
($A11.3 billion) project in January 1994 to Ekran, a company
owned by Ting Pek Khiing, a Sarawak businessman who Prime
Minister Mahathir admires. There was no public tender.
Ekran then contracted the project to a consortium headed by
giant Swedish-Swiss engineering company Asea Brown Boveri
AG (ABB). In turn, ABB was forced to accept firms linked to Ting as its main
sub-contractors. Part of the project involved laying the world's
longest undersea power transmission cable from Borneo island to
Malaysia, 650 kilometres away. To this day, the longest such cable - between Denmark with
Sweden - is 100 kilometres. There were enormous doubts as to
whether the much longer Malaysian cable was technically
feasible. The relationship between Ting and ABB broke down, the
1997-98 economic crisis intervened and the government
suspended the Bakun project. The government is believed to
have paid Ekran $US125 million compensation.
The revived project allows for a dam just as big but without the
undersea cable. Consequently, the project will cost less, but at
$US2.6billion it will still be one of Malaysia's most expensive
public projects. Its not even clear that Sarawak needs the project. Sarawak's
power requirements are being met and there is unlikely to be a
dramatic increase in demand soon. CMS Group will do well out
of it, though. Energy Minister Moggie has already said local companies will
be favored. And it just so happens that Sarawak's only cement
producer is CMS group. (Subsidiary CMS Cement has two plants
with 2.5 million tonnes combined annual capacity.)
Another subsidiary, PPES Works, is the group's construction arm
and already it has indicated it expects some big contracts. The
group's Bank Utama is also likely to tap into financing the
project. CMS Group was originally a joint venture between the state
government's Sarawak Economic Development Corporation
(SEDC) and the neighboring state of Sabah.
The group started as a monopoly cement producer to feed the
building boom in both states. In 1989, the Sabah Government sold its stake and the Sarawak
Government decided the company should list on the Kuala
Lumpur Stock Exchange. At the same time, the Chief Minister's
brother, Onn bin Mahmud, and his two sons, Mahmud Abu Bekir
Taib and Sulaiman Abdul Rahman Taib, bought in.
The Taib family owns about half the company and the SEDC's
equity has been diluted to about 8per cent. Effectively, the Chief
Minister had decided to privatise CMS - and it was his family
that bought it. CMS has since expanded to more than 40 subsidiaries that
operate in infrastructure development, water supply, steel
making, transport, manufacturing, property development,
financial services and stockbroking. But CMS is not the Taib family's only business concern. Timber
is the main source of Sarawak's wealth. Logging concessions,
which the Sarawak Government hands out, are a licence to
print money. The Chief Minister's family happens to possess
significant logging concessions. Indeed, claims have been
published that companies associated with Taib and his
supporters hold about 1.6million hectares in timber concessions
with a combined logged value of up to $US12 billion. Taib's time
in politics has coincided with the apparent accumulation of
enormous family wealth. He is known for his expensive tastes - he is rumored to have
paid almost $US2 million for the grand piano that belonged to
late American showman Liberace. Taib has important links to Australia. He graduated in law from
Adelaide University in 1960. He plays a prominent role in
promoting Australia-Malaysia alumni links and last year, Curtin
University of Technology awarded him an honorary Doctorate of
Technology. Will Australian companies be able to play a significant role in the
Bakun dam? It is unlikely. In Sarawak, business, like politics,
seems to be something of a closed shop.
|